one down, one more to go...

nag-finals na ako sa ma122 kanina..
grabe, relief talaga ito para sa akin kasi iniisip ko na sobrang kailangan ko makakuha ng 180+

pra lang makakuha ng B dito..
grabe, ang effort talaga mag-aral..
pero in fairness naman, medyo nag-pay off naman yung efforts ko kasi naintindihan ko na

talaga yung lesson..
kung nung long tests pa lang sana, nagtino na ako, hindi na sana ako nakakuha ng F..
naknamantalagangtinapa..

nyway..
one more to go na lang
nakakatuwa kasi accounting na lang..
exempted ako sa fil at es!!!
yipeee!!!
salamat naman at hindi ko na kailangan mag-aral para sa dalawa pa sanang comprehensive

na finals..
pero siyempre, di ko naman sasayangin yung time para magprepare para sa accounting long

test ko..
sayang naman.. sana maka C+ na ako sa accounting..
sana talaga..
grabe, ang daming asa..
pero ok lang..
konti na lang talaga.. bakasyon na.. yess..

take another survey

Two Names You Go By:
1. karen
2. kathy

Two Things You Are Wearing Right Now:
1. eye glasses
2. pony tail

Two Things You Want in a Relationship:
1. honesty
2. sensible conversations


Two of Your Favorite Things to do:
1. playing guitar
2. singing

Two Things You Want Very Badly At The Moment:
1. sleep
2. lots of food, less the guilt

Two things you did last night:
1. sleep on study table
2. study for ma122 finals

Two things you ate today:
1. puto
2. sweet and sour fish

Two people you Last Talked To:
1. dys
2. emem

Two Things You're doing tomorrow:
1. study for acc35
2. watch smallville

Two Favorite Holidays:
1.
2.

Two favorite beverages:
1. water
2. iced tea

Two favorite foods:
1. ice cream
2. chocolate

Two of your least favorite things to do:
1. explaining myself
2. staying idle

Two things you want to do before you die:
1. have kids
2. find love..

last bestfriend post

sawang-sawa na ako sa pagmumukha ni bestfriend

buti na lang, patapos na ang sem na ito..
ayoko na talagang maging kaklase ko pa siya kahit kailan..
para hindi na rin ako nag-iisip ng kung anu-ano.. (sayang lang sa brain cells)


salamat na lang..

sa limang sem ng pagiging magkaklase..
sa pagiging mabuting seatmate
sa pagsama for the first time sa 2/3 amf bonding
sa pagsabay mo sa akin pabalik ng ateneo
sa makabuluhan at aktibo mong pagtulong bilang groupmate
sa kawalang reklamo sa akin
sa magaganda mong mga ideya
sa matamis mong ngiti
sa napakalamig mong ulo
sa napakakalmadong personalidad
sa sensitibong pag-iisip tungo sa mga babae
sa maunawaing pagkatao
sa bonding moments natin
sa iyong kadaldalan
sa iyong kababaang-loob
sa gratitude

...

paalam 2nd sem..

paalam bestfriend...



yesss!!!!

sundo

Imago
Sundo

Kay tagal kong sinusuyod
ang buong mundo
Para hanapin,
para hanapin ka
Nilibot ang distrito
ng iyong lumbay
Pupulutin, pupulutin ka

Sinusundo kita,
Sinusundo...

Asahan mong mula ngayon
pag-ibig ko�y sayo
Asahan mong mula ngayon
pag-ibig ko�y sayo

Sa akin mo isabit
ang iyong lumbay

Di kukulangin
ang ibibigay
Isuko ang kaba
tuluyan kang bumitaw
Ika�y manalig
Manalig ka..

Sinusundo kita
Sinusundo...

Asahan mong mula ngayon
pag-ibig ko�y sayo
Asahan mong mula ngayon
pag-ibig ko�y sayo

Handa na sa liwanag mo
Sinuyod ang buong mundo
Maghihintay sayo�ng sundo

kaya ako umiyak..

sobrang outdated na ng post na to..
pero gusto ko pa ring isulat kasi gusto kong ipaalala sa sarili ko yung naramdaman ko nung moment na yun..

last mar3, erya graduation/farewell party..
medyo ok naman..
may konting mga hassle pero naitawid naman namin..
nakakapagod a..
pero naenjoy ko kasi parang bumalik ako sa pagkabata sa pagsali sa mga children's games na kinatuwa naman ng tutees namin.
mas naging bonded pa kami nung ibang mga tutors, surprisingly..
kung kelan last day na..
nyway..
ok naman ang lahat..
hanggang nung patapos na..
kinanta namin yung hawak kamay ni yeng constantino..
tapos, habang kumakanta kami, nakita ko yung ibang tutees, lalo na yung isang batang babae.. hindi ko na maalala yung pangalan niya (pero kilala ko siya nung araw na yun..)
umiiyak siya..
hindi ko siya maalala kasi nung araw na yun lang ata siya ulit pumasok.. (parang ung isa kong tutee na si carl)
tapos ayun, naiiyak ako, pero nakayanan ko pa namang pigilin..
hindi na lang ulit ako tumingin sa kaniya para hindi talaga ako tuluyang maiyak..
kaso, lahat na halos nung kids namin umiiyak na..
kaya ayun, nahawa na talaga ako..

pero kahit siguro lahat na kami, nag-iiyakan nun, maaaring magkakaiba naman ang dahilan kung bakit kami nagsisiiyak..
sila, marahil sa kalungkutan, dahil hindi na nila kami makikita ulit..
kahit sa sandaling panahon, talagang maattach ka sa mga kids na yun.
kahit gaano pa sila kakulit at katigas ang ulo, makikita mo pa rin yung tunay na lambing, pagmamahal at pagpapahalaga nila sa yo..
puede ring kaya sila umiyak kasi parang mawawala na kaming pag-asa nila na mapabuti ang buhay nila..
hindi na ako makaisip ng iba pang dahilan sa ngayon.. pero pihado kong marami pang iba..

ako, bakit naman ako umiyak?
konti dahil sa lungkot na last day na nga namin yun sa nstp..
pero mas nalulungkot ako dahil sa pakiramdam ko, wala akong silbi..
maliban pa kasi sa nstp, sdg rin ang erya ko sa gabay..
hindi lang ako basta sdg, asst head pa ako..
kahit asst lang, dinidibdib ko talaga yun..
tapos naisip ko, habang kumakanta kami na, wala man lang akong nagawa para sa mga batang to..
kahit sabihin ko na meron nga kahit papano, hindi naman sila nakinabang lahat..
parang iilan lang ung pinahalagahan ko..
unfair naman dun sa iba..
ni hindi man lang sila nabigyan ng chance na patunayan sa sarili nila na kaya naman nilang mag-excel..
parang tinanggalan ko sila ng karapatan para sa isang magandang kinabukasan..
ang lupit ko..
napakasama ko...


bilang pampalubag-loob, hindi naman kami nagsawang magpayo sa kanila na ituloy nila ang kanilang pag-aaral..
sana hindi nga sila tuluyang mawalan ng pag-asa..
bagamat ayoko na talagang isipin ang kawalang-halaga ko..
patuloy ko pa ring iisipin ang mga erya kids na nagpaiyak sa akin sa taong ito..

100th post

yep. this is my 100th post but i have no intentions of making it one of my best posts..
actually, this one could turn out like my usual posts..
random thoughts, rantings.. the usual stuff..


this day is a balance of good and bad stuff..

first, i was feeling bitchy these past few days.. and i have an excuse..
i have my period.. its not that im really hard to deal with during these times..
its just that, i have a tendency to be very annoying, so just bear with it..
anyway, i suppose today is my last day, so apologies to those who have experienced my wrath..

i'm planning to act normal now, so it's already safe to be around..

as a result of my bitchiness, dad refused to take me to school today..
but i didn't mind.. i'm a big girl now.. and besides, who cares if i arrived late for my first class which begins at 830?

i hate myself for being so disorganized.. i'm not usually like this..
i always plan my day..
list all the things that i need to do and give much though to things that are related to acads..
damn, i wasn't able to do that this week..
it was such a waste of time..

this week's financial situation was supposedly a struggle.
but i pulled it off..
i am so proud of myself..

although i would like to avoid this topic.. bestfriend has always been so present in my life..
i hate him for being my seatmate for most of my subjects..
i hate him because he's an ungrateful snob..
i hate him when he's picking his nose..
i just hate him when he smiles..


i hate myself even more now because i am writing something about him in my blog.. in my private space..
he's so not worth it..


i cheered myself to death for my blockmates.. but they lost..
i want to tell bestfriend that he was so yabang that the other block would lose again..
but who lost? our block.
why? because there were some hot-headed players on the court, who refused to smile and enjoy the game.. what a sore loser..
i enjoyed the game nonetheless..
i saw yellow play for the first time and i was amazed..
despite his height, he could really play ball.. wow, he isn't just a math person after all..
he's got a life, too.. heheÜ


for the nth time, yes, i have changed my mind again about you..
i don't suppose you liked me in the first place..
so all my previous posts about you giving it a shot..
forget it.
what a waste of brain cells!

i feel so tired..
good thing, for the first time in weeks, i am not going to school on a saturday..
i have my weekend to myself, yipeee!

kawawa naman ang blog...

sobrang busy ko..
minsan nga nagsasawa na akong isipin na busy ako..
at pakiramdam ko, lahat na rin ng tao na kinakausap ko, nagsasawa na ring marining mula sa akin na busy ako..

e anong magagawa ko? yun naman ang totoo e..

pero kahit busy ako ngayon, magbblog pa rin ako para sa rantings ko..

naka-98 posts na ako.. bale 99th post na ito, at siyempre, hindi pa rin ako nalalayo sa karaniwan kong tema na pagrarant..


una, magrarant muna ako para sa mga kaibigang sawa nang makinig sa rantings ko..

oo na, tanggap ko naman na high-pitched ang boses ko pag nagrarant ako..
pero minsan, kinatutuwaan niyo naman yung pakinggan?
o niloloko niyo lang ako pag sinasabi niyong natutuwa kayo sa akin?

plastic...

rar.. naiinis na talaga ako.. (btw, salamat anak.. maasahan ka talaga..)


magrarant lang ako dahil parang wala namang gustong makinig..
kaya kawawa naman ang blog...
malamang, kung may audio to, bingi na siya sa kakapakinig sa akin..


letse..
sayang ang effort..
kaya minsan ayaw ko na lang mag-effort sa mga ginagawa ko..
para kung pumalpak man o ma-disappoint ako, hindi naman ako masyadong masasaktan..

gaya ngayon..

yun lang naman ang gusto kong sabihin..