blue and red

kanina…
pauwi na sana ako..
kaya lang, naisip ko, ano ba, hihintayin ba kita?
pero bakit naman diba?
agad ko ring nasagot ang tanong na yan..
stressed kasi ako ngayon e..
kailangan ko ng maaway para mapaglabasan..
hehe, ang sama ko naman..
hindi, kailangan ko lang ng kausap..
kay rami kong ginawa..
nagbabakasakali na sa “paghihintay“ ko, “magkataon“ na magkasabay tayo..
pero lumipas ang ilang mga panahon, subalit wala..
nagsimula na akong maglakad, pero hindi pa rin ako nawawalan ng pag-asa na baka nasa likuran lang kita..
nag-aabang talga ako ng anumang pula na sumunod sa akin..
pero wala..
siguro nga ganun lagi ang pula at asul..
kailanman ay hindi magkakasundo, gaano man ipilit…
pula ang dugo, na maaring buhay o kamtayan..
pula ang kulay ng matatapang na nakikipaglaban sa digmaan
pula ang kawalan ng kaayusan..
pula ang kaguluhan..
samantalang ang asul..
tahimik at payapa..
nasa kaayusan at ayaw ng kaguluhan..
paano mo sila mapapagsama?