after the longest time

ang tagal ko na rin palang hindi naguupdate..
wala lang, bisi-bisihan kuno..

hmm.. ano bang kwento.. well, the usual stuff.. hangout, kwentuhan, kilitian, hugs..

ayy, nung tuesday, pumunta kami sa leong roofdeck para magpahangin.. at nagkwento lang siya about his childhood at nagcomment siya sa dumi sa ilong ko, wakekekke..


wednesday, kwinento ko naman siya sa pearls at kina abi nung nagmeet kami para sa lantern parade.. namiss ko siya that day kasi hindi ko siya kasama pero lagi niya naman akong tinetext so ok na rin

thursday, well, kanina, hindi kami gaano nagbonding.. pero meron akong rewards from him: 1. lollipop 2. infinite kiliti 3. 1-minute hug na inextend ko to infinite times of 1-minute hugs. demanding, i know..

wala lang, feeling ko lang ang PDA namin.. ewww..


kanina ko lang nabasa yung blog niya.. touching.. grabe, parang perfect. haaaayyyyy

sang araw sa huling buwan ng taon
naligkis ng lamig buo niyang katawan
sa parang na tila luntiang karagatan
sa duyan ng kahoy siya nanahan

nakatunghay sa pinakamatarok na likha
sa krus siya ay nakatingala
paligid niya'y may kumikislap na gaya ng mga tala
ngunit ni isa rito ang pumawi sa pagkabalisa

hanggang sa ang pinakamakinang na tala sa kanyang langit na tinitingala
sa kanya na ay bumaba
hindi na nga nagkakalayo at kapiling na
siguro nga'y wala na siyang hihilingin pa

ayun.. minsan talaga napapaisip ako.. namimiss ko siya pag hindi ko siya kasama. para bang gusto ko lang na lagi ko siyang katabi. pero minsan naman wala kaming pinag-uusapan. wala lang. weird lang. pero fun talaga pag kasama ko siya. kasi wala lang. bonding..

napapaisip din ako kung anong sense nito? wala lang. sweet lang. happy ka lang. tapos, so what? wala lang.

pero happy naman ako. at nasasanay na rin ako sa mga usual things na ginagawa namin. specially the hugs. i love it!

haaayyy...