haay, wala lang.. naisip ko lang na gustong kong mag-update ng blog ko ngayon..
ang tagal ko nang hindi nagbblog..
at may time limit ako ngayon, 30 minutes lang ang inilalaan ko para sa sarili ko, dahil pagpatak ng alas diyes,
malamang na antukin na naman ako..
at pag nangyari nun, lagot na naman ako..
wala na naman akong maaaral at mapapala..
reklamo muna..
nakakainis, ilang beses ko nang tinangkang ayusin ang template ng blog na ito, hindi pa rin ako satisfied..
kumusta naman yun diba?
basta, pag nagkatime na ako, aayusin ko na talaga ito, once and for all..
isa pang napansin ko sa sarili ko, kapag nakikinig ako ng music dati hindi na ako nakakatulog..
ngayon, kahit anong klase ng music ang pakinggan ko, kahit rock pa yan o alternative, nakakatulog ako habang
nagtatrabaho.. nakakainis at nakakafrustrate..
haayy..
ang buhay..
eto, hindi ko na siguro pipigilan ang sarili ko kapag iniisip ko ang isang tao..
kasi naman, ano namang mapapala ko kung gagawin ko yun?
naddeprive na naman ako sa isang bagay na "nakapagpapasaya" sa akin..
tama ba yun?
emotionally masochistic na naman ako.. (tama ba yung term? imbento ko lang yun e..)
basta, ayoko na..
katulad kanina, habang nagbabasa ako ng ES, bigla na lang ako napatulala..
harhar..
si bestfriend din, bigla na namang sumagi sa isip ko..
basta, minsan iniisip ko na lang na hindi naman sukdulan ang kasamaan ng taong iyon..
siguro kasi hindi lang kami nagkakaintindihan..
marami lang siguro talaga kaming differences na mahirap i-settle
kaya bakit ko naman ipagpipilitan ang sarili ko sa kaniya? (teka lang, sinabi ko ba na pinagpipilitan ko ang sarili
ko sa kaniya? hindi naman siguro, nagkataon lang talaga na magkapareho kami ng sked.. pag next year talaga,
pareho pa rin kami, pipilitin ko na siyang magload rev!!!!)
hindi ko na lang siya iisipin, at kahit anong bagay na related sa kaniya, unless related sa acads.. sayang lang
sa brain cells.. mas marami pang mga bagay na mas mahalaga na pwedeng paglaanan sa mga iyon..
para naman sa yo na alam kong kailanman ay hindi mo babasahin ito.. (pero ayos lang)
ewan ko, naguguluhan ako sa yo.. gusto ko, pag magkasama tayo, tayong dalawa lang kasi nun lang tayo
nakakapag-usap nang matino e.. saka at least, hindi ako nasasaktan.. (ano ba tong pinagsusulat ko.. minsan
nandidiri ako, pero kung tutuusin, hindi rin naman gaano, ang labo talaga..) nasasaktan in what sense? ewan
ko.. basta, siguro pagdating sa yo, selfish ako.. mabuti pa nga na sige, wag ka nang bumalik next year, para
mawala na ang koneksyon mo sa iba.. kasalanan ko rin to e.. gusto kitang ibahagi sa kanila, kaya lang, naging
sakim sila, at wala nang itinira para sa akin.. haay, buhay talaga..
naiinis ako lately.. kasi pakiramdam ko may sakit ako.. (actually, may ubo naman talaga ako.. pero hindi yun,
parang mas malala..) pero basta, siguro, it's all in the mind.. pag nagsimula na akong mag-isip ng mas positive,
baka sakaling mawala na yung "sakit" ko..
stressed.. sobrang stressed ako these days.. lahat ng signs ng stress, lumalabas na sa akin.. haay..
pagkain na lang ang nagiging solusyon ko.. pero pagkatapos kong kumain at masiyahan, yung guilt naman sa
kung gaano karaming calories na naman ang na-consume ko at kung kaya ko pa yung i-burn para hindi
mag-accumulate..
haay, ang buhay talaga..
kahit kailan, wala nang absolute happiness...
nga pala, may mystery friend ako sa friendster.. at ang drama ng blog niya a.. puro kasawian sa pag-ibig..
kung gusto niya ng url niya, inform niyo lang ako..
ang tagal ko nang hindi nagbblog..
at may time limit ako ngayon, 30 minutes lang ang inilalaan ko para sa sarili ko, dahil pagpatak ng alas diyes,
malamang na antukin na naman ako..
at pag nangyari nun, lagot na naman ako..
wala na naman akong maaaral at mapapala..
reklamo muna..
nakakainis, ilang beses ko nang tinangkang ayusin ang template ng blog na ito, hindi pa rin ako satisfied..
kumusta naman yun diba?
basta, pag nagkatime na ako, aayusin ko na talaga ito, once and for all..
isa pang napansin ko sa sarili ko, kapag nakikinig ako ng music dati hindi na ako nakakatulog..
ngayon, kahit anong klase ng music ang pakinggan ko, kahit rock pa yan o alternative, nakakatulog ako habang
nagtatrabaho.. nakakainis at nakakafrustrate..
haayy..
ang buhay..
eto, hindi ko na siguro pipigilan ang sarili ko kapag iniisip ko ang isang tao..
kasi naman, ano namang mapapala ko kung gagawin ko yun?
naddeprive na naman ako sa isang bagay na "nakapagpapasaya" sa akin..
tama ba yun?
emotionally masochistic na naman ako.. (tama ba yung term? imbento ko lang yun e..)
basta, ayoko na..
katulad kanina, habang nagbabasa ako ng ES, bigla na lang ako napatulala..
harhar..
si bestfriend din, bigla na namang sumagi sa isip ko..
basta, minsan iniisip ko na lang na hindi naman sukdulan ang kasamaan ng taong iyon..
siguro kasi hindi lang kami nagkakaintindihan..
marami lang siguro talaga kaming differences na mahirap i-settle
kaya bakit ko naman ipagpipilitan ang sarili ko sa kaniya? (teka lang, sinabi ko ba na pinagpipilitan ko ang sarili
ko sa kaniya? hindi naman siguro, nagkataon lang talaga na magkapareho kami ng sked.. pag next year talaga,
pareho pa rin kami, pipilitin ko na siyang magload rev!!!!)
hindi ko na lang siya iisipin, at kahit anong bagay na related sa kaniya, unless related sa acads.. sayang lang
sa brain cells.. mas marami pang mga bagay na mas mahalaga na pwedeng paglaanan sa mga iyon..
para naman sa yo na alam kong kailanman ay hindi mo babasahin ito.. (pero ayos lang)
ewan ko, naguguluhan ako sa yo.. gusto ko, pag magkasama tayo, tayong dalawa lang kasi nun lang tayo
nakakapag-usap nang matino e.. saka at least, hindi ako nasasaktan.. (ano ba tong pinagsusulat ko.. minsan
nandidiri ako, pero kung tutuusin, hindi rin naman gaano, ang labo talaga..) nasasaktan in what sense? ewan
ko.. basta, siguro pagdating sa yo, selfish ako.. mabuti pa nga na sige, wag ka nang bumalik next year, para
mawala na ang koneksyon mo sa iba.. kasalanan ko rin to e.. gusto kitang ibahagi sa kanila, kaya lang, naging
sakim sila, at wala nang itinira para sa akin.. haay, buhay talaga..
naiinis ako lately.. kasi pakiramdam ko may sakit ako.. (actually, may ubo naman talaga ako.. pero hindi yun,
parang mas malala..) pero basta, siguro, it's all in the mind.. pag nagsimula na akong mag-isip ng mas positive,
baka sakaling mawala na yung "sakit" ko..
stressed.. sobrang stressed ako these days.. lahat ng signs ng stress, lumalabas na sa akin.. haay..
pagkain na lang ang nagiging solusyon ko.. pero pagkatapos kong kumain at masiyahan, yung guilt naman sa
kung gaano karaming calories na naman ang na-consume ko at kung kaya ko pa yung i-burn para hindi
mag-accumulate..
haay, ang buhay talaga..
kahit kailan, wala nang absolute happiness...
nga pala, may mystery friend ako sa friendster.. at ang drama ng blog niya a.. puro kasawian sa pag-ibig..
kung gusto niya ng url niya, inform niyo lang ako..
0 Comments:
Post a Comment
Subscribe to Post Comments [Atom]
<< Home