ok lang ako..

frustrations..

sobrang nalulungkot ako sa sarili ko before today..
(kasi today, mas ok na ako..)

naging alitaptap na ako..
nawalan na ng kahulugan ang salitang pag-ibig..
napapaso sa aking kalamigan ang bawat humipo sa akin..
at tunay na naging bato ang aking damdamin..

subalit masaya ba ako?

hindi gaano..
nabubuhay na lamang ako para sa sarili ko at nawawalan ako ng gana na tumulong sa iba..
(noon, napakasaya ko kapag nakakatulong ako sa iba...)

marahil, dahil sa nagbago ang aking mga pinahahalagahan..
dahil, iba na ang aking mga nakakasama.. (at mayroon sila ng mga bagay na wala ako at iyon ang nagpapasaya sa kanila..)
nawawalan ako ng libog sa paggawa ng mga bagay na ikinatutuwa ko noon..


pero hindi pa naman huli ang lahat..
may panahon pa para magbago (na naman...)

nakakasawa man, pero ganun..

umiikot pa rin naman ang mundo e..

*sa mga taong nabiktima ng aking init ng ulo, patawad..
hindi ko sinasadya..